بسیاری از افراد مبتلا به بیماری خود ایمنی لوپوس، علائمی مانند خشکی چشم و یا خشکی دهان را تجربه خواهند کرد.
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
التهاب و تورم بافت‌های داخلی پوست باعث می‌شوند که صورت ورم کند. ورم بافت اطراف چشم با ایجاد مشکل در مشکل بینایی و مطالعه کردن همراه است.
برای درمان مشکلات و بیماری های پوستی ، بهترین گزینه مراجعه به متخصص پوست است. متخصص پوست با دانش بالا و آگاهی نسبت به ساختار پوست می‌تواند در درمان بیماری و بهبود عوارض آن بسیار کمک کننده باشد.
اگر لوپوس مغز را درگیر کند، ممکن است باعث سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته مغزی یا تشنج شود.
به همین دلیل است که لوپوس بر بعضی از ارگان ها تاثیر می گذارد و بر بعضی دیگر تاثیری ندارد.
با آزمایش ادرار می‌توان میزان پروتئین یا گلبول‌های قرمز خون را تعیین کرد.
سرعت رسوب گلبول قرمز میزان ته نشین شدن گلبول‌های قرمز خون را در لوله آزمایش در یک ساعت مشخص می‌کند.
از این رو سلول هایی که باقی می مانند، ترکیباتی از خود تولید بیماری لوپوس ویکی پدیا می کنند که بر عملکرد سیستم ایمنی تاثیر می گذارد.
عفونت های معمول شامل: عفونت مجرای ادراری، عفونت های مجرای تنفسی، عفونت مخمر، سالمونلا، هرپس و زونا.
این شرایط معمولا به صورت چرخه ای ظاهر می شود. در زمان بهبود بیماری هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود. در هنگام عود بیماری، بیماری فعال است و علائم هم دارد.
در مطالعاتی که بر روی دوقلوها انجام شده، دیده شده است که یکی از دوقلوها ممکن است لوپوس داشته باشد و دیگری نداشته باشد؛ حتی اگر هر دو با هم و در یک محیط بزرگ شده باشند.
لمینت دندان
این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.